Slaaptekort leidt tot toename van gewicht

Gewichtstoename van een pond per week Mensen die vijf dagen achter elkaar slechts vijf uur mogen slapen, worden in die week gemiddeld een pond zwaarder. Ze verbruiken weliswaar ongeveer vijf procent meer energie, maar ze eten ook veel meer dan ze nodig hebben. In de Proceedings of the National Academy of Sciences (6 februari 2013) is het onderzoek van Rachel R. Markwalda c.s. gepubliceerd waaruit blijkt dat mensen zwaarder worden als ze minder slaap krijgen dan ze van nature nodig hebben. Daarbij is bovendien duidelijk worden hoe dat komt.

Slaaptekort risicofactor overgewicht

Tien jaar geleden verschenen er al wetenschappelijke artikelen over slaaptekort als risicofactor voor overgewicht. Maar er was nooit aangetoond dat dit een factor van belang is en dat er in het menselijk lichaam meetbare veranderingen plaatsvinden, die aannemelijk maken dat te weinig slaap dik maakt. Dat is inmiddels gebeurd.

Slaaptekort blijkt niet alleen de biologische klok te verstoren, maar ook het honger- en verzadigingsgevoel raakt daardoor van slag. Die fysiologische aanpassing is logisch, want wie wakker is verbruikt meer energie dan wie slaapt. Maar als het voedsel makkelijk beschikbaar is, eet vrijwel iedereen te veel. Volgens de onderzoekers is dit vooral het geval na het avondeten.

Opzet van het onderzoek

De fysiologische verandering is aangetoond in een experiment waarbij 16 mannen en vrouwen 14 dagen in een slaap- en eetlaboratorium leefden. De deelnemers waren begin twintig, hadden een normaal gewicht en sliepen naar eigen zeggen gemiddeld 8,5 uur. Gedurende die twee weken werd alles gemeten wat ze aten. Er was één meetperiode van vijf dagen met nachten van vijf uur bedrust en een meetperiode van vijf dagen met nachten van negen uur bedrust.

Als basismeting en aan het eind van iedere meetperiode verbleven de deelnemers drie etmalen in een ruimte waar een aantal parameters werd gemeten. Gemeten werd de door hen in- en uitgeademde lucht (spirometrie) en de warmteproductie en ook werd de ontlasting geanalyseerd. Bovendien werd op die dagen ieder uur bloed afgenomen, om de niveaus van verschillende verzadigings-, honger- en slaaphormonen (leptine, ghreline, peptide YY en melatonine) te meten.

Spirovitaltherapie en gewichtsbeheersing

Het toepassen van de Spirovitaltherapie leidt tot meer balans in het autonome zenuwstelsel en daarmee tot normalisatie van de biologische klok. Het autonome zenuwstelsel beïnvloedt via de hormoonhuishouding in belangrijke mate het slaapgedrag en de biologische klok. Uit onderzoek is gebleken dat ook kortdurende toepassing van de Spirovitaltherapie - ook wel bekend als Geactiveerde Zuurstoftherapie - al een significante invloed heeft op het in– en doorslaapgedrag. Beter, ononderbroken en dieper slapen bevordert een goede stofwisseling en een realistisch honger– en verzadigingsgevoel. Dit zijn de belangrijkste randvoorwaarden voor een goede gewichtsbeheersing.